Land van de rijzende zon (week 2)

Naoshima

Ook op onze derde dag in Kurashiki verlaten we de stad om al erg vroeg met de trein naar Uno te gaan. Dit keer is het erg zonnig dus ook erg warm. In Uno pakken we de veerboot naar het eiland Naoshima. De reisleidster had ons al een paar dagen eerder gevraagd of we een e-bike willen huren. Dat blijkt beslist geen overbodige luxe want het eiland kent flink steile hellingen die zich vooral bij dit warme weer lastig laten beklimmen. We komen dan ook regelmatig mensen tegen die afzien van het fietsen en al naar boven lopend hun fiets meenemen. Fietsen langs de kust biedt vanuit de hooggelegen delen een mooi uitzicht op de kustlijn. Prachtig!

Maar zelfs met een e-bike blijft het zwaar trappen en je moet na een paar uren goed opletten, dat je accu niet voortijdig de geest geeft. Want dan ben je echt de sjaak.
Een deel van het eiland herbergt enkele musea, waarvan ik met enkele anderen het Benesse House, dat moderne kunst herbergt, bezoek. Beslist niet onaardig, maar om er te kunnen komen moet je eerst flink klimmen. De fiets moet je namelijk ver van het museum stallen.

Himeji en Osaka

We laten Kurashiki verder voor wat het is en pakken de trein naar Osaka. Maar eerst stoppen we onderweg in Himeiji om daar het kasteel te bezoeken, dat op zo’n kilometer afstand recht voor het station staat. We gooien eerst onze koffers in een kluis bij het station, want die last kunnen we bij het kasteelbezoek missen als kiespijn.

Het recentelijk gerestaureerde kasteel is vooral van buiten imposant maar binnen donker en saai. De ruimten zijn kaal en niet ingericht, zodat je geen indruk krijgt van hoe het er van binnen moet hebben uitgezien. Na veel klimmen kom je uiteindelijk boven, maar zelfs het uitzicht stelt weinig voor.

De Koko-en tuin buiten het kasteelterrein is echter wel zeer de moeite waard. Je ziet er de typische Japanse tuin met bruggetjes en koi in het water.

Na Himeiji reizen we verder naar Osaka, ons hotel bevindt zich in het Business District Namba. Van Osaka zelf krijgen we niet veel te zien, maar van Namba des te meer. Het is een grote heksenketel met veel winkelstraten en veel volk op de been. De hoeveelheid lichtreclames overtreft die van Times Square en Picadilly Circus. We laten het met veel verbazing over ons heen komen.
Langs een grachtje staat een groep meiden te dansen en te zingen. Iedereen kijkt ernaar, inclusief de opvarenden van een voorbij varende rondvaartboot.

Kyoto (en toch niet)

Van Kyoto zelf krijgen we niet veel te zien, maar meer van de omgeving. Via Kyoto reizen we naar het station Hankyu Arashima. Van daaruit bezoeken we de Bamboo Groove, een bos dat hoofdzakelijk uit bamboebomen bestaat. Wel aardig om te zien maar niet erg opwindend. Met de trein reizen we verder om vervolgens de Ryoanji Temple te bezoeken. Deze staat bekend om zijn rotstuin, maar het is vooral het park dat mij kan bekoren. We lopen daarna verder om in het restaurant van een nabijgelegen universiteit te lunchen. Prima eten en natuurlijk niet prijzig.

Na de lunch vereren we de Rukuon-ji tempel (The Golden Pavilion) met een bezoek. De tempel ligt aan de rand van een meertje en het was er stervensdruk. Ondanks de gouden kleur was de tempel niet bijzonder: weinig ornamenten e.d. Bovendien was de tempel niet van binnen te bekijken.

Uiteraard met het OV gaan we vervolgens naar het centrum van Kyoto. Onze reisleidster neemt ons op sjouw naar een drukke marktstraat, waar je het nodige kan kopen als je nog iets voor huis wilt meenemen. Maar om het sleuren met bagage te minimaliseren heb ik al vroeg tijdens de reis besloten, om dat zoveel mogelijk tot de laatste dag in Tokio uit te stellen.

In het centrum van Kyoto staat de Yasaka-jinja Shrine, maar je raadt het vast al: hij valt behoorlijk tegen. Dat krijg je als je in Thailand en Myanmar al veel tempels hebt gezien die er allemaal veel indrukwekkender uitzien.

Met de trein reizen we vervolgens vanuit het centraal station van Kyoto terug naar Osaka. Het station is echt een uitzondering op de verder futloze moderne gebouwen in Japan. Vooral de binnenkant is zeer indrukwekkend en stelt al onze stations in Nederland in de schaduw. Er is zowaar op een bovenverdieping een ware lichtshow. Vanaf de bovenste verdieping hebben we een mooi uitzicht op de blauw verlichte toren van Kyoto.

Nara

Ook vandaag laten we Kyoto links liggen en gaan we vanuit Osaka met de trein naar Nara. Voor tempels moet je in deze stad zijn, want er staan er genoeg op loopafstand van het station. Onderweg naar de eerste tempel komen we veel loslopende hertjes tegen. Leuk en ook bijzonder.
Vanwege de beperkte tijd (het lopen kost ook veel tijd) bezoeken wij alleen de Kasuga Taisha Shrine en de Todaiji Temple (Daibutsuden). In deze laatste tempel staat een groot Boeddhabeeld.

In de middag gaan we naar het Fushimi Inari-Taisha tempelcomplex, dat recht tegenover de uitgang van het stationnetje Inari zit. Het is inmiddels flink gaan regenen maar het bezoek aan het complex is toch de moeite waard. Typerend zijn de vele gangen met rode poortjes die op korte afstand van elkaar staan. Dan is het weer tijd om terug naar Osaka te gaan.

Matsumoto

Vandaag is vooral een reisdag en met de snelbus verlaten we Osaka naar onze volgende plaats van bestemming: Matsumoto. Ons hotel staat pal tegenover het station en op loopafstand staat het Matsumoto Castle. Hoewel de middag al halverwege is gaan we er toch naar toe.

Matsumoto Castle ziet er van zowel buiten als binnen prachtig uit. Buiten is er de grote fraaie tuin. Vele zeer steile trappetjes in het kasteel zelf brengen je uiteindelijk op de zesde en bovenste verdieping. Mijn meeste mannelijke reisgenoten zijn langer dan ik, en hebben veel last van de lage balken die de vloeren dragen. Het kasteel is goed intact gebleven omdat het nooit echt belegerd werd. Een gids legt ons in het Engels de interessante zaken uit. Steeds minder uitgebreid want het loopt al tegen sluitingstijd. Ik loop dan met een paar anderen naar de achterkant van het kasteel om er in het late zonlicht nog foto’s te maken van de rode brug die naar het kasteel loopt.

Kamikochi

Het is deze dag prachtig weer en we laten de tempels en stedelijke hectiek voor wat ze zijn. Met de trein en bus gaan we naar Kamikochi voor een wandeling in de ‘Japanse Alpen’. De vele bussen met andere toeristen op de parkeerplaats geven aan dat Kamikochi werkelijk iets bijzonders is.
Het is een schitterende bosomgeving met bergen op de achtergrond en een rivier, waarlangs onze wandelroute loopt. Uiteindelijk lopen we ruim 14 km, maar de meeste tijd gaat zitten in het veelvuldig maken van foto’s waartoe de mooie omgeving ruimschoots uitnodigt.

Dit is het einde van het verslag van de tweede week. Het wordt vervolgd (en afgesloten) met het verslag van de derde week.